تو که خود خال لبی از چی گرفتار شدی تو طبییب همه ای از چه تو بیمار شدی
تو که فارغ شده بودی زه همه کان و مکان دار منصور بریدی همه تن دار شدی
عشق معشوق و غم دوست بزد بر تو شرر ای که در قول و عمل شهره بازار شدی
مسجد و مدرسه راروح و روان بخشیدی وه که بر مسجدیان نقطه پرگار شدی
خرقه پیر خراباتی ما سیره توست امت از گفته در بار تو هشیار شدی
واعظ شهر همه عمر بزد لاف منی دم عیسی مسیح از تو پدیدار شدی
یادی از ما بنا ای شده آسوده ز غم ببریدی زه همه خلق و به حق یار شدی
تقدیم به بازدید کنندگان عزیز(شهاب صفری)
